Warmtegetal loopt op, ook buiten de zomermaanden

De hoeveelheid warmte in Nederland neemt toe, ook buiten de zomermaanden. Dat blijkt uit een analyse van het zogeheten warmtegetal dat sinds 1901 bijna verviervoudigd is. Dit zomerhalfjaar behoort met 134,6 tot de top 8 van jaren met de hoogste warmtegetallen (bijgewerkt tot 6 september). Als de huidige trend zich voortzet is dit rond 2050 een normale waarde geworden.

Maat voor de hoeveelheid warmte die ervaren wordt 

Een dag met een etmaalgemiddelde temperatuur van minstens 18 graden wordt als vrij warm of warm ervaren. Het KNMI gebruikt deze grenswaarde in de berekening van het warmtegetal, een maat voor de hoeveelheid ervaren warmte. Van alle dagen in een bepaalde periode wordt het aantal graden dat de gemiddelde etmaaltemperatuur boven 18 graden uitkomt bij elkaar opgeteld. Een dag met een gemiddelde temperatuur van 20,2 graden bijvoorbeeld, voegt 2,2 toe aan het warmtegetal. De totale som over 1 april tot 1 november is een maat voor de hoeveelheid warmte in het zomerhalfjaar. 

Steeds meer warmte in het zomerhalfjaar 

Zetten we alle warmtegetallen sinds 1901 in een grafiek (figuur 1), dan zien we dat het warmtegetal sterk varieert van jaar op jaar. Gemiddeld over de hele meetreeks is het warmtegetal 58. De grootste uitschieter naar beneden is 4,8 in 1962 en naar boven 201,3 in 2006. Er is een duidelijke trend zichtbaar naar hogere waardes. Sinds 1980 neemt het warmtegetal toe met gemiddeld zo'n 12 per 10 jaar. Dit jaar behoort met nog een kleine twee maanden te gaan nu al tot de top 10 hoogste waardes (134,6 tot 6 september). De normale waarde bedraagt nu 100 (gemiddelde over 1991-2020) tegenover 27 gemiddeld over 1901-1930.