De toestand van het klimaat in Nederland 1999

Dit rapport De toestand van het klimaat in Nederland 1999 is de derde van onze driejaarlijkse
klimaatrapportages en daarmee de laatste van deze eeuw. De rapportageserie komt voort uit de
gedachte dat het klimaat een kostbaar doch kwetsbaar goed is dat voortdurend bewaking
behoeft. De verschijnselen van de afgelopen drie jaren verdienen in perspectief geplaatst te worden
met de verschijnselen eerder in de twintigste eeuw, terwijl door de voortgeschreden kennis
de karakteristieken van heden en toekomstig klimaat scherper in beeld kunnen worden
gebracht.
Wij staan aan de vooravond van een wereldwijde opwarming door het broeikaseffect. De complexiteit
van het klimaatsysteem brengt met zich mee dat alleen door internationale bundeling
van krachten verwachtingen van het toekomstig klimaat verbeterd kunnen worden. Het Intergovernmental
Panel on Climate Change (IPCC) brengt hiertoe elke vijf jaar een rapport uit dat
de kennis over het klimaat inventariseert. De IPCC rapporten worden gezien als leidraad voor
het doen van uitspraken over het mondiaal klimaat. Uiteraard dragen ook Nederlanders bij aan
de totstandkoming van deze rapporten. Omdat we ons verantwoordelijk voelen voor het welzijn
van de toekomstige generaties, is het goed te kunnen vaststellen dat deze rapporten inderdaad tot
stappen hebben geleid om de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen structureel te beperken.
Het Kyoto Protocol, waarvan de consequenties in deze klimaatrapportage zijn beschreven, vormt
hiervan het meest recente voorbeeld.
Sinds de publicatie van de laatste klimaatrapportage in 1996 is geen nieuw IPCC rapport verschenen,
maar de wetenschap stond niet stil. Onderzoek aan klimaatvariabiliteit, met name aan
de Noord-Atlantische Oscillatie en El Ni–o, hebben tot nieuwe en diepe inzichten geleid die het
beeld aanscherpen van de komende klimaatverandering. Los van de noodzaak tot monitoring,
vormt dit op zichzelf al voldoende reden om ook in dit inter-IPCC tijdperk een nieuwe klimaatrapportage
uit te brengen.
Aan het huidige rapport hebben diverse KNMI medewerkers bijgedragen, ieder naar eer en
geweten vanuit hun eigen discipline. Vanuit hun specialisatie is er hierdoor specifieke kennis
aangedragen die elders nauwelijks voorhanden is. De bundeling van deze kennis verhoogt de
waarde van dit rapport.