Samenvatting voor beleidsmakers Intergovernmental Panel for Climate Change (IPCC), vijfde assessment cyclus, Werkgroep I

De bijdrage van Werkgroep I aan het Vijfde Assessment Rapport (AR5) van het IPCC beschouwt
nieuw bewijs op het gebied van klimaatverandering gebaseerd op vele onafhankelijke wetenschappelijke
analyses van waarnemingen van het klimaatsysteem, paleoklimaat- archieven,
theoretische studies van klimaatprocessen en simulaties door klimaatmodellen. Het bouwt voort
op de bijdrage van Werkgroep I aan het vierde assessment rapport (AR4) van het IPCC, en verwerkt
de nieuwe bevindingen uit wetenschappelijk onderzoek. Het IPCC Special Report on Managing the Risks
of Extreme Events and Disasters to Advance Climate Change Adaptation (SREX) is als onderdeel van de vijfde
assessmentcyclus een belangrijke basis voor informatie over veranderingen van weer- en klimaatextremen.
Deze samenvatting voor beleidsmakers (SPM) volgt de structuur van het Werkgroep I rapport. De
verhaallijn wordt ondersteund door een reeks overkoepelende gemarkeerde conclusies die, samen
genomen, een beknopte samenvatting vormen. De belangrijkste onderdelen worden geïntroduceerd
door een korte paragraaf in cursief waarin de methodologische basis van de evaluatie
geschetst wordt.
De beoordeling van de mate van onzekerheid over de belangrijkste bevindingen is gebaseerd op
evaluaties van de onderliggende wetenschappelijke kennis en wordt uitgedrukt in een kwalitatieve
schaal van het vertrouwen (van zeer laag tot zeer hoog) en, indien mogelijk, is het niveau
van waarschijnlijkheid weergegeven met een gekwantificeerde kans (van buitengewoon onwaarschijnlijk
tot zo goed als zeker). Het vertrouwen in de juistheid van een bevinding is gebaseerd
op het type, de hoeveelheid, de kwaliteit en de consistentie van het beschikbare materiaal (zoals
waarnemingen, begrip van het systeem, theorie, modellen en expert judgements) en de mate van
overeenstemming. Probabilistische schattingen van gekwantificeerde indicatoren van onzekerheid
in een resultaat zijn gebaseerd op statistische analyse van waarnemingen of modelresultaten,
of beide, en expert judgment. Waar mogelijk worden bevindingen ook geformuleerd als constateringen
van feiten, zonder een indicatie over de mate van onzekerheid. (Zie hoofdstuk 1 en Box
TS.1 voor meer details over de specifieke taal die het IPCC gebruikt om de onzekerheid te communiceren).