AUTO METAR

De luchtvaartwaarnemingen op de luchthavens zijn volledig geautomatiseerd. Daarmee is de continuïteit van de waarnemingen 24 uur per dag gegarandeerd. De waarnemingen worden verspreid in de vorm van codeberichten AUTO METAR.

De AUTO METARs zijn ook beschikbaar via pagina 707 van NOS Teletekst en de site van het KNMI. Via de site Luchtvaartmeteo.nl zijn (alleen voor geautoriseerde gebruikers) naast de AUTO METAR's ook de militaire AUTO SPECI's beschikbaar.

De door de KNMI stations opgestelde AUTO METAR, kent een aantal afwijkingen ten opzichte van de standaard METAR, te weten:

• Zicht
• Actueel weer
• Bewolking

Zicht
Het zicht wordt bepaald met behulp van een forward scattermeter. Nadeel hiervan is dat de zichtmeting op een vast punt en op een vaste hoogte wordt uitgevoerd. Dat betekent enerzijds dat de opeenvolgende waarnemingen goed met elkaar zijn te vergelijken, anderzijds kunnen ze in sommige situaties minder representatief zijn dan het zicht dat door een menselijke waarnemer is bepaald. De waarnemer kijkt namelijk om zich heen en bepaalt het slechtste zicht rondom. Vooral in situaties met in diverse richtingen verschillende zichtbeperkingen, kunnen verschillen ontstaan. Hetzelfde geldt voor situaties met grondmist of mistbanken die net wel, of net niet, voor de meter kunnen voorkomen.

Actueel weer
Actueel weer (present weather) wordt in het geval van een automatische waarneming ook op een vaste plek waargenomen. Ook hier treedt daarom hetzelfde nadeel op ten opzichte van de waarnemer die rondom kan kijken. Een aantal weersoorten in de omgeving kan niet worden waargenomen. Onweersontladingen worden via een afzonderlijk netwerk gelokaliseerd en aan de AUTO METAR toegevoegd. De code die gebruikt wordt is grotendeels identiek aan die van de standaard METAR, doch het kan voorkomen dat de sensor wel neerslag detecteert, maar niet kan bepalen welke soort neerslag het is, dan wordt de code UP (Unknown Precipitation) in het bericht opgenomen.

Bewolking
Ook voor bewolking geldt het nadeel van de puntwaarneming ten opzichte van de rondkijkende waarnemer. De laser ceilometers die hiervoor gebruikt worden kunnen de hoogte van een wolk of wolkenlaag vrij exact bepalen, maar kunnen de wolkensoorten niet onderscheiden. Dat betekent dus dat TCU en CB niet door deze ceilometers kunnen worden waargenomen en gerapporteerd. Wel is het, door middel van een algorithme dat wordt toegepast op de radarbeelden van de KNMI-weerradars, mogelijk uitspraken te doen over de convectieve bewolking in de omgeving van de luchthavens. In de AUTO METAR wordt dan ook tegenwoordig wel informatie over CB en TCU opgenomen. 

De hoeveelheid bewolking op een bepaalde hoogte wordt ook op een andere manier bepaald. Omdat het een puntwaarneming betreft wordt gebruik gemaakt van een berekeningsmethode waarin het tijdsverloop wordt meegenomen. Dit geeft betrouwbare informatie indien de bewolking inderdaad in beweging is. Indien een vrij kleine wolk gedurende enige tijd stil hangt kan dit echter tot gevolg hebben dat een te hoge bedekkingsgraad wordt gemeld, het omgekeerde kan voorkomen indien een kleine opklaring zich gedurende langere tijd precies boven de meter bevindt. Een specifieke situatie waarbij dit zich kan voordoen is die van Cu/Sc-straten. In de wolkenstraat bewegen de wolken wel, maar alleen in de stromingsrichting, dat kan dus wel eens precies langs de meter zijn in plaats van er overheen.

Indien een bepaalde groep in de AUTOMETAR niet kan worden gemeld doordat een sensor defect is dan wordt de betreffende groep vervangen door slashes (////). Indien een bepaald fenomeen niet voorkomt, maar de sensor is in orde, vervalt de groep.