De stormramp van 1999 in Frankrijk (ooggetuigenverslag De Bruin)

Vandaag, maandag 3 januari 2000, heb ik weer stroom en telefoon. Van 27 december 1999 rond 18 uur tot 2 januari 21 uur hebben we moeten leven als nomaden: geen licht en geen telefoon. Water dankzij een aggregaat van particulieren, waarmee de watertoren vol bleef. Zeer velen hebben ook geen water. Een absolute ramp voor boeren die koeien op stal hebben. Geen stroom betekent voor die mensen ook dat de silo niet werkt en er geen voer is.

De ramp is werkelijk catastrofaal en slaat alles wat staat vermeld in voorlichtingsboekjes. Radio aan voor info? Hoezo radio aan als de complete radio en TV zendinstallatie in La Rochelle en Périgueux tegen de vlakte is geslagen? Men op de zendstations geen stroom heeft? Geen telefoon? Geen water? Niets? Iets doen? Dinsdag na de storm waren alle wegen hier onbegaanbaar door de tienduizenden bomen die afgebroken of ontworteld waren. Ook de mobiele telefoons werkten niet. Artsen konden geen meter rijden. Ziekenwagens evenmin.

Kale stroomkabels lagen , soms onder 10.000 volt spanning, her en der verspreid op wat er nog aan wegen over was. Betonnen lasten waren als lucifershoutjes afgebroken. Hele dorpen zijn dagen van de buitenwereld afgesloten geweest. Tienduizenden telefoonpalen, meest van hout, zijn gebroken. Treinen konden niet rijden omdat er honderden bomen op de rails lagen. Bomen dus, oude sparren en eiken met diameters als een bureautafel. Niet weg te krijgen.

Zondag 2 januari nog, na een week, waren er 500.000 mensen zonder electriciteit en telefoon. Velen nog zonder water. Brood wordt in sommige gemeentehuizen uitgedeeld; douchen kun je op sportvelden. Per vliegtuig zijn honderden aggregaten voor 220 Volt aangevoerd.

Geen stroom betekent ook geen benzine ( pompen werken niet); geen CV (idem); Er was in de hele Limousin en Dordogne geen liter petroleum te koop, niet één batterij, geen enkele kaars, niets, hééééélemaal niets!!!!!

Ook geen brood, want de ovens van de bakkers werken ook op stroom. Alle bederfelijke waar in de supermarkten werd na een dag weggehaald. Geen vlees, geen brood, geen oliekachels, niets wat warmte kon geven, geen licht, geen kaarsen, geen batterijen, alsof ik terug was in 1944.

En dan praten we niet over de materiële schade aan gebouwen, kathedralen, kassen, auto's. 88 mensen in Frankrijk hebben door het noodweer de dood gevonden.

Dit was een jaarwisseling die elke bug/2000 in diepe schaduw stelt. Hier is de jaarwisseling verlopen in duisternis en kou. Zelf had ik gelukkig een oliekachel, 60 liter petroleum en een volle extra accu met een lamp voor binnen, omdat ik geen enkel vertrouwen heb in deze natuur. Dat is goed van pas gekomen. Het weerstation heeft alles ( via batterijen en de motor-accu) opgetekend. De maximum wind was niet alleen de oorzaak van de ramp. Er is afgelopen maand bijna 300 mm regen gevallen, dus de grond was volledig doorweekt. In elk gat waar een boom was omgevallen stond een vijvertje. De niet voor te stellen schade is vooral gekomen door het losweken van de grote sparren, die betonnen palen van de EDF verpletterden, huizen decimeerden enz. Ook had de wind een ongemeen turbulent karakter. Zo stond de meter op 12 knopen, zo ging hij binnen enkele seconden naar 25, 40, 52 knopen. En weer terug en wéér naar 50 knopen. Eén groot windbombardement!! Urenlang!! Onze dakpannen lagen te springen als een op hol geslagen paard. Dat we na een week weer stroom hebben komt mede door de inzet van het leger, dat dag en nacht bezig is leidingen te herstellen, wegen schoon te zagen enz. Velen hebben zelfs nu nog niets van dat alles. Dit is een klap die Frankrijk heel grote kapitalen gaat kosten, samen met de eerste storm en de vervuilde stranden. De eerste dagen na de ramp functioneerde er nergens niets meer. Winkels dicht, banken gesloten, alles in duisternis en geen PC of telefoon die werkte. De boodschap van de natuur is helder: haal de electriciteit weg en de maatschappij staat stil. Daar zullen de meesten van ons niet wakker van liggen, want alles lijkt zo vanzelfsprekend.

Paul de Bruin, oud-meteoroloog KNMI vanuit de Dordogne