Hoe zijn oude klimaatvoorspellingen uitgekomen?

Voorspellen is moeilijk, zeker als het om de toekomst gaat. Toch zijn er de afgelopen tientallen jaren veel voorspellingen gedaan van de opwarming van de aarde door de uitstoot van broeikasgassen. Hoe zijn die uitgekomen?

Gavin Schmidt (NASA/GISS) heeft een verzameling aangelegd en ze vergeleken met metingen die na de voorspelling gedaan zijn. Ed Hawkins (University of Reading) vergelijkt een paar recentere voorspellingen met waarnemingen.

Het blijkt dat de voorspellingen behoorlijk goed zijn uitgekomen. Zelfs de allereerste, handgetekende curves uit Hansen et al. (1981) onderschatten de temperatuurstijging maar met zo'n 30%. Hansen (1988) gebruikt een van de eerste drie-dimensionale computermodellen, waarvan het "Business-as-Usual" scenario, dat het best overeenkomt met de opgetreden uitstoot van broeikasgassen, de temperatuurstijging weer iets overschat. Het CMIP5 ensemble van aanmerkelijk betere klimaatmodellen uit 2012 zit iets te hoog maar de IPCC voorspelling die daarop gebaseerd is gaat wellicht weer te laag uitkomen. Al met al blijkt dat de voorspellingen van de opwarming van de aarde de afgelopen 35 jaar behoorlijk goed waren.

Dit is niet zo heel verrassend: het opwarmende effect van CO2 is al sinds de negentiende eeuw bekend, en vanaf de jaren 1970 is duidelijk dat de toenemende uitstoot van CO2 de aarde daardoor op zou warmen. De vooruitgang sindsdien bestaat uit het meenemen van steeds meer processen en met fijnere modellen de regionale effecten van de opwarming beter te voorspellen. De waarde van de klimaatgevoeligheid, oftewel hoeveel de aarde opwarmt bij een verdubbeling van de CO2-concentratie, heeft nog steeds een onzekerheid van ±50%, voornamelijk omdat de reactie van wolken op de opwarming nog onzeker is.  Hoe groot bijvoorbeeld de veranderingen in regionale zeespiegelstijging, neerslag- en windextremen, hagelbuien en perioden van droogte zullen zijn is ook nog erg onzeker. De grote lijnen zijn echter al lang bekend.

 

KNMI-klimaatbericht door Geert Jan van Oldenborgh