Snelle klimaatveranderingen

De laatste jaren groeit onder wetenschappers het inzicht dat het klimaat snelle en onvoorspelbare veranderingen in zich kan hebben. In het verleden zijn hiervan verschillende voorbeelden te vinden. IJskernboringen in Groenland laten zien dat de opwarming, die volgde op de laatste ijstijd, werd onderbroken door een aantal korte periodes van hernieuwde kou.

Het bekendste voorbeeld is de Jonge Dryas die ongeveer 12.000 jaar geleden eindigde. De Jonge Dryas maakte deel uit van een overgangsfase van de laatste ijstijd (in het noordwesten van Europa Weichselien genoemd) naar het huidige veel warmere tijdvak, het Holoceen. Aan de Jonge Dryas kwam abrupt een einde, waarbij de temperatuur op Groenland in enkele tientallen jaren met 7 graden Celsius steeg. Het versterkte broeikaseffect zou in het huidige klimaat een vergelijkbare onvoorspelbare respons teweeg kunnen brengen. In alle met elkaar samenhangende componenten van het klimaat, zoals atmosfeer, oceaan, ijsmassa's en de biosfeer, kan een dergelijke klimaatverandering beginnen. Een international gezelschap van meer dan honderd onderzoekers boog zich op initiatief van het Intergouvernementeel Panel voor klimaatveranderingen (IPCC) en op uitnodiging van het KNMI van 31 maart tot en met 2 april 1998 in Noordwijkerhout over deze problematiek.

Onder de deelnemers aan het congres waren meteorologen, klimaatmodelleerders, oceanografen, ijs-deskundigen, paleoklimatologen en specialisten op het gebied van de biosfeer en de koolstofcyclus, zodat alle componenten van het klimaatsysteem aan bod zijn komen.