Stofstormen en buien in eclipsgebied

Het is niet te hopen dat op 29 maart de eclipstoeristen in het Egyptisch-Libisch grensgebied een stofstorm te verwerken krijgen zoals op 23 en 24 februari 2005. Toen ging de hemel schuil achter een dikke stoflaag.  

Het zicht aan de grond werd gereduceerd tot soms slechts 100 a 200 meter . Station Benina aan de Libische kust rapporteerde op het hoogtepunt van de stofstorm een gemiddelde wind van 60 knopen ( windkracht 11), bij een temperatuur van 23 graden Celsius. De met de wind meegevoerde stofmassa’s dreven ver noordwaarts. Zover dat ook Griekenland, de Turkse zuidkust en Cyprus er door werden belaagd. Op Cyprus zakte het zicht terug tot 800 meter op 25 februari om 12 UTC.  Stof en zandstormen heel gewoon in Middellands Zeegebied
Zand- en stofstormen zijn in het voorjaar niet ongewoon voor het oostelijk Middellandse Zeegebied. De depressies zijn vaak krachtig genoeg om het stof tot meer dan 2 kilometer hoogte de atmosfeer in te blazen. Het blijft daar dan soms meerdere dagen als een langgerekte stofband hangen. Tussen medio februari en 20 maart is het “eclipsgebied” al 6 maal door een stofstorm bezocht. Die van 23 en 24 februari was tot nu toe de zwaarste, maar ook de andere leverden zichtverminderingen tot beneden de 1000 meter op. 

Turkse Riviera ook in trek bij eclipstoeristen
Aan de Turkse zuidkust zullen zich op 29 maart vele honderdduizenden eclipstoeristen verzamelen. Ze hopen daar rond 1100 UTC de totaal verduisterde zon te aanschouwen.  De maximale duur van de verduistering bedraagt bijna 4 minuten en dat is bijzonder lang als we zien dat het meer dan 100 jaar geleden is geleden dat er in Europa en Turkije een dergelijk lange zon-eclips is geweest.  Tijdens die minuten van volledige verduistering zal men de eclipsbrillen niet nodig hebben, maar voor en na het moment van totaliteit is dat een absolute noodzaak. De zon bekijken door een CD levert grote risico’s op, terwijl men zou denken dat die ook wel voldoende zonlicht wegnemen.

Buien boven het zeewater
Is het in de zomer aan die Turkse zuidkust meestal onbewolkt met temperaturen tot ver boven de 30 graden, het voorjaar pakt er vaak heel anders uit. De koude bovenlucht, vormt in combinatie met het relatief warme zeewater een goede bron voor buien. Het voorjaar is dus veel wisselvalliger en de eclipschasers zullen dus wel een beetje geluk moeten hebben op 29 maart. Ook de afgelopen periode zagen we op de satellietfoto’s regelmatig actieve buiencomplexen het Turkse kustgebied passeren of binnenkomen. De satellietfoto van 14 maart 2005 is daarvan een goed voorbeeld. De opklaringen tussen de buienlijnen zijn maar schaars en de bekende plaatsen Antalya en Alanya, beide in de totaliteitszone gelegen, boden lang niet het weer zoals het meestal in de vakantiegidsen staat afgebeeld.

Met dank aan Jacob Kuiper, KNMI